De eerste foto’s van deze website hebben we zojuist per BGAN-satellietmodem verstuurd naar webmaster Raymond Koome, en alles werkt! Dat wil zeggen bij ons thuis in de tuin. Maar normaliter moet de communicatie vanuit Nepal dan ook zonder problemen verlopen. Verder nadert het uur U met rasse schreden: de bagage vertrekt over 2 dagen: woensdag 22 maart gaat alles naar Schiphol. Het grootste deel van de bagage is dan ook ingepakt Het is elke keer ongelooflijk om te zien hoeveel spullen er mee gaan op een expeditie: van tenten, touwen, sneeuwankers, ijsschroeven, branders, pannen, tot kleding en de kleinste details aan toe, als veiligheidsspelden, elastieken en vuilniszakken. Het ontbreken van een schroef of verbindingstouwtje kan funest uitpakken op zo’n hoge berg, ver weg van de bewoonde wereld. Je moet van te voren dus verdomd goed nadenken wat je nodig hebt en wat er mis kan gaan. Maar het is ook een evenwicht zoeken: je moet niet doorschieten. We nemen van veel spullen reserve mee, maar je kunt niet alles dubbel meenemen, dan loopt het gewicht echt de pan uit.
Wat nog niet ingepakt is, ligt gelukkig in huis. Alleen moeten er nog twee camera’s van Hewlett-Packard binnenkomen en twee hoofdlampen via outdoorzaak Kathmandu. Inkopen hoeven we gelukkig niet meer te doen. Wel halen we dinsdag, op het laatste moment voor het bagagevertrek, nog een paar stukken vacuüm Serano-ham op. Dat soort luxe voedingsmiddelen namen we in het verleden nooit mee. Maar twee jaar geleden op Gasherbrum, merkten we dat deze ham ons buitengewoon goed smaakte in het basiskamp. En dat kun je bepaald niet van alle etenswaren zeggen op 5100 m, want het meeste smaakt ronduit slecht op hoogte: de invloed van het zuurstoftekort op het lichaam.
Het Spaanse team van Carlos Pauner, waarmee we bevriend raakte, had twee jaar geleden een hele ham (met poot en al) meegenomen. Een goed idee zo bleek toen. Dus wij doen nu hetzelfde, al is het dan geen hele ham. Het duurt nog even, maar dat wordt straks dus lekker peuzelen op 4750 m!
| |
 |
